პოლიტიკა

ნატო ჩხეიძე: სჯობდა კი, რომ სამართლიანობა ამ მოწვევის პარლამენტს აღგვედგინა

ჯანმრთელობის დაცვისა და სოციალურ საკითხთა კომიტეტის სხდომაზე პარლამენტის დამოუკიდებელმა დეპუტატმა, ნატო ჩხეიძემ „საქართველოს ორგანულ კანონში „საქართველოს შრომის კოდექსში“ ცვლილების შეტანის შესახებ“ კანონპროექტი წარადგინა, რომელიც შრომის კოდექსიდან მე-20 მუხლის პირველი პუნქტის „კ“ ქვეპუნქტის ამოღებას ითვალისწინებდა.

მომხსენებლის განცხადებით, აღნიშნული ქვეპუნქტით საქართველოს დამოუკიდებლობის დღედ 26 მაისია განსაზღვრული და მისი ამოღებით, დამოუკიდებლობის დღის თარიღად მხოლოდ 9 აპრილი დარჩება, რაც საქართველოს კონსტიტუციაში ისედაც ასახულია. მისივე განცხადებით, 26 მაისს საქართველოს დამოუკიდებლობის დღის აღნიშვნა ისტორიის გადაკეთების მცდელობაა, რადგან ეს დღე არ შეიძლება იყოს საქართველოს დამოუკიდებლობის დღე სწორედ იმიტომ, რომ 26 მაისს საქართველოს დღევანდელი სახელმწიფო არ დაფუძნებულა.

საკითხის ირგვლივ კომიტეტის სხდომაზე მსჯელობა გაიმართა. კომიტეტის წევრებმა ერთი მხრივ გაიზიარეს 1991 წლის 9 აპრილის მნიშვნელობა საქართველოს ისტორიისთვის, თუმცა კანონმდებლობიდან 26 მაისის ამოღების იდეა მიუღებლად მიიჩნიეს. აღინიშნა, რომ საკითხი საფუძვლიან ისტორიულ შესწავლას და ანალიზს საჭიროებს.

კანონპროექტის განხილვის შემდეგ, კომიტეტმა კენჭი უყარა წარმოდგენილ ცვლილებას და სხდომაზე დამსწრე კომიტეტის ყველა წევრმა თავი შეიკავა ინიციატივის მხარდაჭერისგან.

პარლამენტის დამოუკიდებელი დეპუტატი ნატო ჩხეიძე ამასთან დაკავშირებით „ფეისბუქ გვერდზე“ წერს:

„სერიიდან: პარლამენტი და პარლამენტარები

ჯანდაცვის კომიტეტში ჩემს კანონპროექტს იხილავენ.

პროექტი 26 მაისის დღესასწაულის გაუქმებას ითვალისწინებს,

რადგან დღევანდელი სახელმწიფოს დაბადების დღე 9 აპრილია;

რადგან დამოუკიდებლობის აქტს 1991 წლის 9 აპრილს მოეწერა ხელი;

რადგან პრეზიდენტმა ზვიად გამსახურდიამ უაღრესად ემოციური და სახელმწიფოებრივად გააზრებული ტექსტით 9 აპრილს მიულოცა ერს ქვეყნის დამოუკიდებლობა;

რადგან დღევანდელი საქართველოს სახელმწიფო ყველა საერთაშორისო ხელშეკრულების ხელმოწერისას 9 აპრილის აქტს ეყრდნობა;

რადგან საქართველოს კონსტიტუციაში პირველივე მუხლის პირველივე პუნქტში ქვეყნის დამოუკიდებლობის დღედ 9 აპრილია ჩაწერილი...

კიდევ რა არგუმენტია საჭირო?

ის ერთიც საკმარისია,- კონსტიტუვიური ჩანაწერი.

ნორმალურ ქვეყანაში ის ერთიც საკმარისი იქნებოდა.

დემოკრატიულ ქვეყანაში, სადაც კონსტიტუციას მართლა პატივს სცემენ და მხოლოდ მაშინ არ მოიშველიებენ, თავისი რომ აქვთ გასატანი, - ის ერთიც საკმარისი იქნებიდა.

ამათ კი, ოცნებამ:

- 1918 წლის 26 მაისის სამართალმემკვიდრეები ვართო, მაშინ შეიქმნა საქართველო, როგორც საფრანგეთი ბასტილიის აღების დღესო,

ეს მემკვიდრეობითობა რომ დაიკარგოს, მაშინდელ საზღვრებზე ვეღარ გვექნება პრეტენზიაო,

ისტორიკოსებს ვესაუბრე 12 აგვისტოს (დიდგორის ომი) საკითხის განხილვის დროსო და ისინი 26 მაისის სამართალმემკვიდრეობას დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენო და ჩემი, როგორც ერთი დეპუტატის განცდაც ეგეთია, რომ თუ 26 მაისის სამართალმემკვიდრეები არ ვიქნებით, ესე იგი საბჭოეთს ვაღიარებთო და ამიტომ არ დაგეთანხმებითო. ( აკაკი ზოიძე)

- საკითხი რადგან უკვე დაისვა, ამ თემაზე სერიოზული მსჯელობა მოგვიწევსო, ახლა რანაირი გადაწყვეტილებაც არ უნდა მივიღოთ, ეს საკითხი, ჩანს, მომავალში ისევ დადგება და სერიოზულად უნდა მოვეკიდოთო. სამსჯელოა ჯერო და ამიტომ ვერ გეთანხმებუთო ( კობა ნარჩემაშვილი)

- 26 მაისი უნდა უქმე იყოსო, უნდა ვიზეიმოთო, მნიშვნელოვანი დღეაო, პირველი რესპუბლიკის დაარსების დღეაო, ჩვენი ახლანდელი სახელმწიფოს დაარსების დღე რომ 9 აპრილია, ეგ ხომ ყველამ ვიცით, ბატონმა ბიძინამ თქვაო, და 26 მაისი კი პირველი რესპუბლიკის დღეა და ის უნდა ვიზეიმოთ და ასეც უნდა მიეწეროს 26 მაისს, რომ ვისი დღეა და ის დღე და აუცილებლად უქმე უნდა იყოს და უნდა ვიზეიმოთო და ამიტომ არ დაგეთანხმებითო ( მირიან წიკლაური)

- 9 აპრილის აღნიშვნაში გეთანხმებიო, მაგრამ 26 მაისის შესახებ კანონპროექტში ჩანაწერი არასწორედ გაქვთო, არ უნდა გაუქმნდეს, მინაწერი უნდა შეეცვალოსო და ამიტომ არ გეთანხმებითო (ზაქარია ქუცნაშვილი)

ვუმადლი ბ- ნ ზოიძეს, რომ დასკვნითი სიტყვა 3- ჯერ მომცა:)

26 მაისის სამართალმემკვიდრენი კი ვართ, მაგრამ ეს ზვიად გამსახურდიას ტაქტიკა იყო, ახალი დამოუკიდებელი სახელმწიფოსაკენ მიმავალ გზაზე, ამ ტაქტიკით ხიდი იქნა გადებული, გადავედით კიდეც ამ ხიდით მეორე ნაპირზე და ხსოვნა მარტო იქითა ნაპირისა დაგვრჩა? თანაც როდის იყო, რომ ტაქტიკა გამარჯვების ტოლფასი ყოფილიყოს?..

26 მაისი თუ ძალიან გინდათ, პაპაც იყოს, მაგრამ 9 აპრილი მამაა და ჩვენი სახელმწიფო უშუალოდ 8 აპრილს დაიბადა.

თანაც,

ბასტილიის 4 ივლისი და ჩვენი 26 მაისი მეტად განსხვავდება.

4 ივლისის მერე ფრანგებს სახელმწიფოს წყობა არ შეუცვლიათ, არაფერი დაუკარგავთ და მათი ბოლო დიდი გამარჯვება ბასტილიაა , ჩვენი დიდი გამარჯვება კი 26 მაისი არ არის. არამედ 9 აპრილია. 1991 წლის 9 აპრილი!.. და კონსტიტუციაშიც 9 აპრილი წერია და არა 26 მაისი.

გონივრული ეჭვი მაქვს, რომ ისტორიკოსებს შარშან ესაუბრეთ. ახლა რომ ესაუბროთ, ცოტა სხვა არგუმენტები ექნებათ, რადგან ისტორიკოსებიც, ერთი- ორი გამონაკლისის გარდა, პოლიტიკური ნარატივის მიხედვით აგებენ არგუმენტებს, გაივლის წლები და ეგ სამართალმემკვიდრეობის აუცილებლობა დღესასწაულის აღსანიშნად აღარავის ემახსოვრება. და თუ დოკუმენტურად იქნება საჭირო, გამოყენებას რა უდგას წინ?.. გამოიყენეთ. უქმეობის გარეშეც ხომ დოკუმენტად დარჩება.
( ეს აკაკი ზოიძეს)

1918 წლის 26 მაისზე ბევრად მნიშვნელოვანი ისტორიული თარიღები აქვს საქართველოს.

არა მგონია, თქვენმა ნაცნობმა ისტორიკოსებმაც კი ის შერაცხონ აღსანიშნავ თარიღად სხვა უამრავ დიდ თარიღთა დორის.

26 მაისის მერე 3 სრული წელიც არ ვიყავით დამოუკიდებლები და მთავრობა რომ გარბიდა, ჯარი ჯერ კიდეც ომობდა. ნეტავ რით იყო ასე ღირსშესანიშნავი?

ხომ ვიცით, მეორე პრეზიდენტმა ბ- მა შევარდნაძემ რატომ დაადგინა ქვეყნის დამოუკიდებლობის დღედ 26 მაისი და 9 აპრილი კი 1989 წლის 9 აპრილს დაღუპულთა ხსოვნის დღედ,- რათა ზვიად გამსახურდიას სახელს არ დაკავშირებოდა ქვეყნის დამოუკიდებლობა და ნელ- ნელა მინავლებულიყო და სულაც მივიწყებბულიყო.

მაგრამ ტაბუ თანდათან აეხსნა ზვიად გამსახურდიას სახელს და აი, წელს უკვე აღინიშნა მეხუთე პრეზიდენტმა 9 აპრილი, როგორც დამოუკიდებლობის დღე და ამის მერე სულ ასე იქნებაო, დაგვპირდა.

პრემიერმაც აღნიშნა, პარლამენტის თავ- რემაც,

და რა გამოდის, ორი დაბადების დღე აქვს ქვეყანას?

ამიტომ ერთი უნდა გაუქმდეს და ცხადია ის, რომელიც არ წერია კონსტიტუციაში.

ამით სამართლიანობასაც აღადგენთ, რისი დაპირებითაც მოვიდა ოცნება, ამ ერთ დიდ სამართლიანობას მაინც აღადგენთ!.. ( ეს მირიან წიკლაურს)

ჩანაწერი ისეთია, როგორი პრინციპული ხედვაც მაქვს 26 მაისთან დაკავშირებით.

სწორი ჩანაწერია!..

ეს თქვენ გგონიათ არასწორი თქვენი გადმოსახედიდან:)

( ეს ზაქარია ქუცნაშვილს)

კონსტიტუციური ჩანაწერი რომ უნდა შესრულდეს, ამის დრო ნამდვილად მოვა. ფრანგები უკვდავთა სასაფლაოზე 30 წლის შემდეგ გადაასვენებენ ხოლმე დიდ ადამიანთა ნეშტს, რადგან ობიექტურობას მხოლიდ შემდგომი თაობა თუ გაუსწორებს თვალს, მანამდე კი სუბიექტურობა სჭარბობს პიროვნებათა და მოვლენათა შეფასებისას.

ასე სწამთ ფრანგებს და აქ კი, საქართველოში, ჯერ არ გასულა 30 წელი და ეგეც გავა მალე, სულ 2 წელიიწადში და მოვა ის დრო, როცა გაუქმდება 26 მაისი და ქვეყნის დამოუკიდებლობის დღე მხოლოდ 9 აპრილი იქნება.

მალე მოვა ეს დრო!..

სჯობდა კი, რომ სამართლიანობა ამ მოწვევის პარლამენტს აღგვედგინა და კონსტიტუციური ჩანაწერის ცხოვრებაში შესრულების აუცილებლობაც თქვენ დაგედგინათ.

სჯობდა კი. ( ეს კობა ნარჩემაშვილს)

კენჭისყრის შედეგები:

კომიტეტის სხდომას ესწრებოდა 6 დეპუტატი.

მომხრე- არც ერთი.

წინააღმდეგი- არც ერთი.

ყველამ თავი შეიკავა.

ეს უკვე მიღწევაა.

ოცნებელთა თავშეკავება უკვე მიღწევაა.

ხომ ვთქვი, მოვა ის დრო,

მალე მოვა- მეთქი.

ამიტომაც გულწრფელი მადლობა გადავუხადე კოლეგებს თავშეკავებისთვის.

პ.ს. ვკეცე, ვკეცე და ვერ დავკეცე ეს ამხელა ამბავი უფრო ნაკლებად, ანუ უფრო მოკლე წასაკითხად:) “ - დაწერა ნატო ჩხეიძემ.