უახლესი ამბები
- 24.04.2024 15:01სასამართლომ ირაკლი კუპრაძეს 2 500-ლარიანი ჯარიმა დააკისრა
- 24.04.2024 14:53სამედიცინო დაწესებულებების მონიტორინგის დროს გამოვლინდა ინფექციის პრევენციისა და კონტროლისთვის საჭირო ინფრასტრუქტურის ფუნქციონირების და პროცესის დარღვევების შემთხვევები - ომბუდსმენი
- 24.04.2024 14:41დღეს რუსთაველებმა ნათლად დაინახეს „ქართული ოცნების“ და „ნაციონალური მოძრაობის“ ღია თანამშრომლობის თვალსაჩინო მაგალითი - პარტია „გახარია საქართველოსთვის“
- 24.04.2024 14:16იდენტიფიცირებული იქნებიან ის პირები, რომლებიც, ხალხის რაოდენობის სიმცირის მიუხედავად, აქციის მონაწილეებს გზების პარალიზებისკენ მოუწოდებენ - შსს
- 24.04.2024 13:01საქართველოს ბანკის მხარდაჭერით გლდანი მოლი ფართოვდება
- 24.04.2024 12:38მესტიის მერი მეორე წელია დეკლარაციაში არ უთითებს ხელფასსა და 7 უძრავ ქონებას - `საერთაშორისო გამჭვირვალობა-საქართველოს`
- 24.04.2024 11:57ახალგაზრდების სოციალური მეწარმეობის პროექტების ხელშეწყობის პროგრამაზე რეგისტრაცია განახლებული პირობებით დღეს დაიწყება
- 24.04.2024 11:30შურისძიების მოტივით ჩადენილი მკვლელობის ფაქტზე ბრალდებულს 12 წლით თავისუფლების აღკვეთა მიესაჯა
- 24.04.2024 11:19პარტია „საქართველოსთვის“ წევრი ნოდარ შეროზია რუსთავის საკრებულოს თავმჯდომარეობიდან გადააყენეს
არქივი
პოლიტიკა
„სტრატეგიული პარტნიორობა“ არ ნიშნავს ჩვენი ეროვნული ინტერესების დათმობას თურქეთისთვის! - ირმა ინაშვილი
„საქართველოს პატრიოტთა ალიანსის“ წევრის, ირმა ინაშვილის განცხადებით, ქართულმა მხარემ თურქეთთან ურთიერთობისას უნდა გაითვალისწინოს როგორც ისტორიული წარსული, ასევე დასავლელი პარტნიორების შეფასება თურქეთში მიმდინარე მოვლენებთან დაკავშირებით. ამის შესახებ დეპუტატმა ფეისბუკის საკუთარ გვერდზე დაწერა.
„მრჩება შთაბეჭდილება, რომ ქართველი ტელეწამყვანების ნაწილი (კი, ბატონო, ერთეულებზე ვსაუბრობ) საერთოდ არ ეცნობა საერთაშორისო მედიასა და ჩვენი ქვეყნის გარეთ თუ ირგვლივ მიმდინარე პროცესებს. არ ეცნობა ევროსტრუქტურების, ევროდეპუტატების, ექსპერტების, საერთაშორისო ორგანიზაციების პოზიციებს, მოსაზრებებსა და დასკვნებს. კოლეგებო, დიდი ხანია თურქეთი არ ითვლება დემოკრატიულ სახელმწიფოდ... იმის მიუხედავად, რომ ნატოს წევრია. ადამიანის უფლებების დაცვის, მედიის უფლებების დაცვის, პოლიტიკური ოპონენტების უფლებების დაცვის კუთხით თურქეთთან ღია პრეტენზია აქვს არაერთ ევროდეპუტატსა და ევროსტრუქტურას. ეს ერთი. მეორე- ყურადღება უნდა მიგვექცია იმ შეფასებებისათვის, რაც თურქი პედაგოგის თემაზე ყველაზე გავლენიანმა ევროდეპუტატებმა გაახმოვანეს. მათ პირდაპირ უთხრეს საქართველოს ხელისუფლებას, რომ დააკვირდებიან, რამდენაც შეძლებს ჩვენი მთავრობა, გამოძვრეს თურქეთისთვის ანგარიშის გაწევის მოცემულობიდან. დავაკვირდეთ, ასევე, თურქეთ-ამერიკის ბოლოდროინდელ, პრაქტიკულად კრიზისულ ურთიერთობას. გამოვიტანოთ დასკვნები. გავთავისუფლდეთ ვიწრო აზროვნებისგან, რომ არაფრის თქმა არ შეიძლება თურქეთზე. იმის თქმაც კი, რაც ისტორიული რეალობაა, ისტორიული სიმართლეა. ვგულისხმობ ჩვენი მიწების 33%-ს, რომელიც თურქეთს აქვს მიტაცებულ-მითვისებული და რის გამოც, თურქეთი, საერთაშორისო ტერმინილოგიის თანახმად, დიახ, დიახ... ოკუპანტია. გამოვავლინოთ მეტი გაბედულება, გამოვავლინოთ ისტორიის მეტი ცოდნა, გამოვავლინოთ ჩვენი ეროვნული ინტერესებისადმი მეტი პატივისცემა, როცა თურქეთ-საქართველოს „სტრატეგიული პატრნიორობის“ თემას ვეხებით. მე გამემიჯნება თუ არა ვინმე, ეს საინტერესო არაა, სიმართლეს... ისტორიულ რეალობას ნუ გაემიჯნებით.
„სტრატეგიული პარტნიორობა“ არ ნიშნავს ჩვენი ეროვნული ინტერესების დათმობას თურქეთისთვის! ხმა ავიმაღლოთ იმაზე, რაც დღეს ხდება აჭარაში. გავიხსენოთ, როგორ იბრძოდნენ აჭარის დასაცავად ცნობილი ქართველები... იგივე მემედ აბაშიძე, რეჯებ ნიჟარაძე, ჰეიდარ აბაშიძე, ჰასან თხილაიშვილი, სხვები და სხვები. ნურც ერთ ქვეყანას ნუ დავუწვებით ჩვენი ინტერესების დათმობის ხარჯზე. ესაა ღალატი, რომელიც ძალიან ძვირად დაგვიჯდება. ქსენოფობია და ისტორიული ფაქტის მოხსენიება სრულიად განსხვავებული რამაა. ლექსიკონშიც ჩახედვა სირცხვილი კი არაა, თუ კონკრეტული ტერმინის არსი არ გესმის?! მოკლედ, გამოვავლინოთ მეტი სიყვარული და თავდადება ჩვენი ქვეყნისადმი. სულ ესაა.
რაც შეეხება აგენტომანიის თემას, ესაა სწორედ ფობია. აგენტოფობიაა, როცა იმდენად გაქვს განსხვავებული მოსაზრების, სიმართლის მოსმენის შიში, რომ მყისიერად ბოდიშს უხდი მაყურებელს (ქსენოფობიური განცხადების გამო) და მყისიერად მზად ხარ,- უარი თქვა შენს ისტორიაზე. ამ კომენტარს არ ვწერ „იმედის“ წამყვანისადმი სიბრაზის, სიძულვილის, ან ნიშნის მოგების მიზნით. ვწერ იმიტომ, რომ უფრო ფართოდ ვხედავდეთ პროცესებს, საფრთხეებს ჩვენს გარშემო და უფრო მეტი თავგანწირვით ვიცავდეთ ჩვენს სამშობლოს“, - დაწერა ინაშვილმა.